Silenciosa e na cociña, así son as mulleres dos anuncios

Se estás vendo un anuncio e aparece unha muller, é máis que probable que o seu papel estea limitado a unhas cantas cousas e a uns cantos estereotipos. Incluso é bastante posible que a muller do anuncio apareza simplemente no fondo da imaxe, como unha nota de cor, silenciosa e sorrinte. Podes pensar que o que che estou contando é algo pasado de moda, unha cuestión derivada de que claramente deixei de ver a televisión hai polo menos 20 anos. Non o é. E unha conclusión baseada en datos (e en datos actuais). “Os datos parecen algo antigo. Non parece que representen o día de hoxe. É inquietante”. Estas declaracións son as dun directivo do mundo da publicidade cando el tamén foi exposto a eses datos. Os números son inquietantes, certo é, e bastante sorprendentes. Non avanzou nada o mundo da publicidade? Como pode ser que no medio do boom da publicidade de empoderamento feminino as mulleres continúen sendo unha sorte de papel pintado nos anuncios?

O son. Así o acaba de demostrar un estudio conxunto do  J. Walter Thompson  e do Geena Davis Institute on Gender in Media, que foi presentado no último Cannes Lions e que parte xustamente dos anuncios que participaron no festival e que chegaron a ser gañadores ou finalistas nos últimos anos. O estudo quedou só cos anuncios en inglés, pero tendo en conta que eses anuncios son os que marcan as tendencias en publicidade na maiorías das ocasións o dato non deixa de ser interesante.

O que descubriron é que a representación das mulleres nos anuncios é limitada e bastante digna do pasado. Só hai un 5% de anuncios nos que aparezan unicamente mulleres, mentres que se se cambian as tornas a cousa cambia. Un 25% dos anuncios están protagonizados por homes.  Os homes dos anuncios non só teñen catro veces máis tempo de pantalla que as mulleres dos anuncios, senón que ademais tamén falan 7 veces máis tempo que as mulleres. As mulleres son as únicas portavoces no 3% dos anuncios (é dicir, neses anuncios só falan mulleres) mentres que os homes son os únicos que falan no 18% dos anuncios. Cando falan as mulleres, ademais, empregan unha linguaxe máis simple e sinxela que a dos homes.

Pero non só hai un desequilibro entre o que fan e o que non fan nos anuncios, senón tamén en como se representan a homes e mulleres. As mulleres dos anuncios son sempre novas, mentres que os homes teñen idades diversas. Segundo os datos do estudio, a maioría das mulleres están nos 20, 30 ou 40, pero non son máis maiores e as de 20 son as máis habituais. Os homes, apuntan, chegan dende franxas de idade moito máis diversas.

As mulleres tamén aparecen máis veces vestidas de un modo sexualizado. Unha de cada 10 mulleres dos anuncios viste roupa ‘sexy’.  Se pensas que o dato non é de entrada tan malo só hai que comparalo co que acontece cos homes: a cifra de mulleres sexualizadas é seis veces superior á dos homes. As mulleres tamén aparecen máis veces espidas por completo ou parcialmente nos anuncios (a probabilidade é dúas veces maior)  ou simplemente como un anaco de corpo (é tres veces máis probable que a cámara mostre simplemente unha parte do corpo da muller que o dun home).

A iso hai que sumar que os homes son presentados como máis intelixentes e con máis éxito no laboral. Os homes teñen un 62% máis de probabilidade de aparecer como personaxes intelixentes como as mulleres e tamén como persoas con traballo (un de cada tres homes dos anuncios fronte a unha de cada catro mulleres). Tamén son máis divertidos: os homes que teñen papeis cómicos nos anuncios son dúas veces máis que as mulleres.

Se es unha muller dun anuncio, acabarás por outra parte nunha cociña. As mulleres teñen un 48% máis de probabilidades de aparecer nunha escena que pase nunha cociña.

Todos estes datos non só son problemáticos por si mesmos, senón máis ben polo impacto que teñen. Os anuncios non representan unicamente o mundo no que nos movemos, senón tamén o mundo no que aspiramos a estar. Venden unha realidade aspiracional, que axuda a conformar o que nos gustaría ter ou ser. Nese mundo soñado, as mulleres son un elemento de fondo. “As imaxes que usamos, as historias que contamos sobre as mulleres poden cambiar dramaticamente o modo no que o mundo valora ás mulleres e como as mulleres e as nenas se ven a elas mesmas”, recordaba Madeline Di Nonno, a xefa executiva do Geena Davis Institute on gender in the media, na presentación de resultados do estudio aos medios.

Imaxe Artsybee/Pixabay

Shares

1 comentario

  • Xose di:

    Moi bo artigo! Parabéns!! Eu engadiría tamén a problemática do cine.Teño unha sobriña pequena e varios amigos meus teñen fillos/fillas en idade infantil. Dame arrepíos cando vexo según que películas… especialmente algunha da factoría Disney. O rol das mulleres redúcese á meras parellas pasivas do protagonista principal. E por supusto sempre seguen o estereotipo físico previsto.

    Queda moito por andar, mais nisto estamos.

    Saúdos,

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *